ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ...ΣΠΑΝΙΑ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 12:22 π.μ.

0


ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Το όνομα του βλέμματός τους
καθορίζει την παρουσία των
ασαφών ορίων. Τη μελαγχολία
του χαμένου παιχνιδιού ή τα
δεσμά μιας αποτρόπαιας αγωνίας
μπροστά στην επιτύμβια στήλη
που γράφει πρόωρα τ’ όνομά τους.

Νομίζεις πως στέκονται ανάμεσα
σε αόρατες ράγες που δεν πάνε
παραπέρα απ’ τον ήχο του όπλου
και το θάνατο. Ανάμεσα σε
στιλπνούς κάλυκες και κοπάδια
από σκοτεινές ύαινες με αποτρόπαια
αποτυπώματα.

Αν καταφέρουν να τρέξουν
κατά το δάσος, θα τα προλάβει
η χλόη και το κόκκινο δειλινό
θα γίνει χαμένο λυχνάρι μπροστά
στην ψυχή τους.

Προσπαθώ να υψώσω ένα σπασμωδικό
«αλληλούια», για να ξορκίσω το δρεπάνι
που πλησιάζει βλοσυρά τα σμιχτά τους
βλέφαρα, την ώρα που με ρωτούν «θα
ξαναβγεί, κύριε, το χέρι μου;».

Πού να βρεις το στίγμα μιας
ανέμελης παιδικής προσευχής
πριν απ’ τον ζεστό βραδινό ύπνο,
με τα χέρια ενωμένα γλυκά πάνω
στο στήθος και μια κούκλα
στο μέρος της καρδιάς.

Πώς να θαμπώσεις το τζάμι
του μέλλοντος, που δεν τα περιμένει
με θαυμαστικά, όπως τους ταιριάζει.

                   Γιώργος Τσακιράκης

_____

(απ' το βιβλίο "Το μανιφέστο της ειρήνης
και τρεις θλίψεις για τον Ουρανό")