ΑΙΣΩΠΟΣ, ΘΕΟΓΝΙΣ, ΣΟΦΟΚΛΗΣ, ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ, ΑΠΟΛΛΩΝΙΔΗΣ ΠΕΡΙ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑΣ, ΚΛΑΣΙΚΑ
Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in ΚΛΑΣΙΚΑ | Posted on 5:44 μ.μ.
0
ΛΥΓΡΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΦΥΓΕΙΝ ΕΥΜΑΡΕΣ ΟΥΤΕ ΦΕΡΕΙΝ
ΗΔΕΑ ΜΕΝ ΓΑΡ ΣΟΥ ΤΑ ΦΥΣΕΙ ΚΑΛΑ ΓΑΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΑΣΤΡΑ ΣΕΛΗΝΑΙΗΣ ΚΥΚΛΑ ΚΑΙ ΗΕΛΙΟΥ
ΤΑΛΛΑ ΔΕ ΠΑΝΤΑ ΦΟΒΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΑΛΓΕΑ ΚΗΝ ΤΙ ΠΑΘΗΙ ΤΙΣ
ΕΣΘΛΟΝ ΑΜΟΙΒΑΙΗΝ ΕΚΔΕΧΕΤΑΙ ΝΕΜΕΣΙΝ
Πώς κάποιος θα μπορούσε να ξεφύγει από σένα ζωή χωρίς θάνατο,
αφού είν' ατέλειωτες οι πίκρες που δίνεις και δύσκολα να τις
αποφύγεις μπορείς αλλά και να τις αντέξεις. Όμορφες είναι
οι φυσικές ομορφάδες σου, η γη, η θάλασσα, τα άστρα, ο κύκλος
της Σελήνης και του Ήλιου. Τ' άλλα όμως όλα φόβοι και οδύνες
κι αν κάποιος καλοτυχίσει σε κάτι όμορφο, ακολουθεί ο πόνος
και θα το σβήσει.
(Αίσωπος, Χ 123)
___
ΠΑΝΤΩΝ ΜΕΝ ΜΗ ΦΥΝΑΙ ΕΠΙΧΘΟΝΙΟΙΣΙΝ ΑΡΙΣΤΟΝ
ΜΗΔ' ΕΣΟΡΑΝ ΑΥΓΑΣ ΟΞΕΟΣ ΗΛΙΟΥ
ΦΥΝΤΑ Δ' ΟΠΩΣ ΩΚΙΣΤΑ ΠΥΛΑΣ ΑΪΔΑΟ ΠΕΡΗΣΑΙ.
Το λαμπερό του ήλιου το φως είν' το καλύτερο
για τους θνητούς να μη το ιδούν, μ' αν κάποιος τύχει
και γεννηθεί, το ταχύτερο να περάσει
τις πύλες του Άδη.
(Θέογνις, Ελεγειών Α 425-428)
___
Παρόμοια είναι και η άποψη του Σοφοκλή στον "Οιδίποδα επί Κολωνώ", στ. 1225-1227:
ΜΗ ΦΥΝΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΝΙΚΑ ΛΟΓΟΝ ΤΟ Δ' ΕΠΕΙ ΦΑΝΗΙ
ΒΗΝΑΙ ΚΕΙΘΕΝ ΟΘΕΝ ΠΕΡ ΗΚΕΙ
ΠΟΛΥ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΩΣ ΤΑΧΙΣΤΑ
Ο πιο δυνατός λόγος είναι να μη γεννηθείς
ποτέ. Μ' αν φανείς στη ζωή να διαβείς μετά
εκεί απ' όπου ήλθες το συντομότερο.
Κι ο Ευριπίδης (στον Κλήμη τον Αλεξανδρέα, "Στρωματείς" 3.3) λέει πως θα 'πρεπε να θρηνούμε αυτόν που γεννιέται για όσες δυστυχίες θα βρει, ενώ αυτόν που πεθαίνει "και πόνων πεπαυμένον" θα 'πρεπε χαίροντας να τον καλοτυχίζουμε την ώρα της εκφοράς.
...ενώ στον "Εύδημο" ή "Περί ψυχής" του Αριστοτέλη εκφράζονται παρεμφερείς απόψεις.
Ας απαλύνουμε όμως την εντύπωση:
- Ένδοξος ο Ιωάννης. - Αλλά θνητός.
- Αυτοκράτειρας γαμπρός. - Όμως θνητός.
- Της γενιάς του Αναστασίου το λουλούδι. - Κι αυτός θνητός.
- Δίκαιος όσο ζούσε. - Να μη το λες θνητό αυτό. Οι αρετές
είναι δυνατότερες απ' το θάνατο .
(Ιουλιανός από υπάρχων, VII 590)
___
Καθεύδεις φίλε. Μ' αυτό το κύπελο σου φωνάζει.
Ξύπνα και μη ικανοποιείσαι μελετώντας το θάνατο.
Μη φείδεσαι Διόδωρε. Λάβρος βυθίσου μέσα στο Βάκχο
μέχρι να λυθούν τα γόνατά σου. Θα 'ρθει καιρός ατέλειωτος
που δεν θα πίνουμε. Μα έλα, βιάσου τώρα. Οι κρόταφοι άρχισαν
να βάφονται από τη φρονιμάδα.
(Απολλωνίδης, XI 25)
__
μετάφραση, Γιώργος Τσακιράκης Κρης
