ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΕ "ΕΝΔΥΜΑ" ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ...ΣΠΑΝΙΑ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 9:43 μ.μ.

0


Άλαν Μπολντ

Στην εργατική τάξη τα πρόσωπα είναι «κακομούτσουνα»,
μουντά χαρακτηριστικά, μύτες που δεν βγήκαν από τον Βαν Ντάικ·
Τίποτα το κομψό, λείπουν τα ρόδα της Αγγλίας,
κι ελάχιστα θα βρει να τους παινέσει κανείς, όπως
λεπτότητα χαρακτήρος, καθόλου δεν έχουν,
ούτε εντιμότητα άσπιλη – δεν θ’ άξιζε τον κόπο.
Ακόμα κι ο χρωματισμός τους είναι ελλιπής, ο ήλιος
δεν έφτανε να αναπληρώσει την απαίσια
ποιότητα της διατροφής τους. Γι’ αυτό σας λέω:
Λιγάκι Νίτσε δε θα ’τανε καθόλου, μα καθόλου κακό.

____


Νόρμαν Κάμερον

Λοιπόν, αφού σε βλέπω  είσαι από άλλη γειτονιά,
θα σου εξηγήσω πώς τη βγάζω καθαρή από δουλειά.
Στα χημικά εργαστήρια μέσα και τα σχεδιαστήρια
κάνω προσποίηση φορώντας φόρμα μπλε,
δήθεν σταλμένος για δουλειά απ’ το εργοστάσιο.
Οι εργάτες, απ’ την άλλη, για κάποιον των γραφείων με περνάνε.
Τους ενδιάμεσους με τρόπο αφήνω να πιστεύουν
πως κάπως τ’ αφεντικού τις πλάτες έχω.
Κι έτσι, ανάμεσα σε κατσαβίδι και κοντυλοφόρο,
κανείς χαμπάρι δεν μπορεί να πάρει
πως ούτε το ’να ούτε τ’ άλλο πιάνω
κι ότι μισθό τσιμπάω και για τα δυο.

____


Βάσελ Λίντσαϋ

Τα τζάμια των εργοστασίων είναι πάντα σπασμένα.
Όλο και κάποιος πετάει ένα τούβλο,
όλο και κάποιος σηκώνει σκόνη
κάνοντας άσχημα χοντρά αστεία.

Τα τζάμια των εργοστασίων είναι πάντα σπασμένα.
Ενώ τ’ άλλα τζάμια τ’ αφήνουν.
Κανείς δεν σημαδεύει της εκκλησίας τα παράθυρα
με την πικρή, αγριεμένη, κοροϊδευτική του πέτρα.

Τα τζάμια των εργοστασίων είναι πάντα σπασμένα.
Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.
Κάτι είναι σάπιο, νομίζω, στη Δανία.
Τέλος του τραγουδιού για τα τζάμια των εργοστασίων.

____


Μπέρτολντ Μπρεχτ

Μετά την εξέγερση της 17ης Ιουνίου
ο Γραμματέας της Ένωσης Συγγραφέων
έστειλε να μοιράσουν προκηρύξεις στη Λεωφόρο Στάλιν
που έλεγαν πως ο λαός
στάθηκε ανάξιος της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης
και ότι μπορούσε να την ξανακερδίσει μόνο
δουλεύοντας διπλά. Μα στην περίπτωση αυτή
δε θα ’ταν άραγε απλούστερο αν η κυβέρνηση
διέλυε το λαό κι
εξέλεγε έναν άλλον;