ΟΥΟΛΕ ΣΟΥΙΝΚΑ, ΝΙΓΗΡΙΑ, ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ...ΠΟΙΗΤΙΚΑ
Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΠΟΙΗΤΙΚΑ | Posted on 12:34 μ.μ.
0
Νύχτα
Είναι βαρύ το χέρι σου
στο μέτωπό μου, Νύχτα.
Δεν ανέχομαι καμιά καρδιά, άστατη
σαν τα σύννεφα, να τολμήσει παρόξυνση
από το λεπτό άροτρό σου.
Σαν μύδι γυναίκα, απάνω
στης θάλασσας το μισοφέγγαρο, είδα
το ζηλιάρικο μάτι σου να σβήνει
το θαλασσινό φωσφορισμό.
το 'δα να χορεύει απάνω
στον αδιάκοπο παλμό των κυμάτων.
Και στάθηκα στεγνός, σαν την άμμο
υποταγμένος, αίμα και αλμύρα,
οδεύοντας προς τις ρίζες.
Νύχτα, έβρεξες ίσκιους οδοντωτούς
απάνω σ' όχθες από υγρά φύλλα,
μέχρι που τυλιγμένον μέσα
στων παρδαλών κελιών σου το θερμό
ντύμα με πόνεσαν οι αισθήσεις.
σιωπηλές, χωρίς πρόσωπο, σα λωποδύτες
νυχτερινοί.
Τώρα που τα παιδιά τα βραδινά
στοιχειώνουνε τη γη, κρύψε με.
δεν πρέπει ν' ακούω κανέναν!...
Αυτά τ' αόριστα καλέσματα
μπορούν ακόμα και να μ' αφανίσουν.
απρόσκλητον, γυμνόν,
στη βουβή τη γέννησή σου, Νύχτα.
*
Ταξίδι
Ποτέ δε νιώθω πως έχω
φτάσει, αν και βρίσκομαι
στο τέρμα του ταξιδού. Πήρα
το δρόμο που χάνει την όψη
των πραγμάτων, που με φέρνει
ακόμα κάτω στην άλλη γη,
προς την πατρίδα. Ξέρω
τη σάρκα μου είναι καθαρή,
μα δαγκωμένη, χαμένη
σ' ευερέθιστα θαλασσινά, ανάμεσα
σ' οξειδωμένα σκάφη -
τα προσπέρασα στο δρόμο μου.
Ποτέ δε νιώθω πως έχω
φτάσει, αν και καλοδεξίματα κι αγάπη
με παγιδεύουν σπίτι.
Σφετεριστές υψώνουν την κούπα μου
σε κάθε γιορτή
ένα τελευταίο δείπνο.
O Wole Soyinka, γεννήθηκε το 1934 στην Αμπεοκούτα της Νιγηρίας. Είναι συγγραφέας πολλών ειδών λογοτεχνικού λόγου, σπουδαίος δραματουργός, συνεκδότης του περιοδικού "Black Orpheus" ("Μαύρος Ορφέας"), εκδότης της Αφρικανικής Επιθεώρησης "Transition"/"Ch' indaba", καθηγητής Πανεπιστημίων και πολιτικός ακτιβιστής. Τη διετία 1967-1969 φυλακίστηκε εξαιτίας των ανθρωπιστικών ιδεών του. Θεωρείται θεμελιωτής του νεώτερου Αφρικανικού θεάτρου. Το 1986 του απονεμήθηκε το βραβείο Nobel Λογοτεχνίας. Είναι από του πιο γνωστούς συγγραφείς της Αφρικής, γράφοντας κυρίως στην Αγγλική γλώσσα.
