Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ, κρης, ΑΦΙΕΡΩΜΑ Ή ΜΟΝΟΛΟΓΙΑ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 12:44 μ.μ.

0




(Λοιπόν; να επιστρέφει κανείς, αγαπητοί μου; Να επιστρέφει, εκεί όπου δεν υπάρχουν πλέον δρόμοι. Ίσως από εκεί ν' αρχίζουν οι πιο βαθιές ρίζες του λαού και της ποίησης).

Μπαλάντα 21

 Με λαϊκές παρλάτες - σαν σάπια
πραμμάτεια λαϊκής που ξεσκολνάει
ριγμένη καταγής - θα σας διαλαλήσω,
αδερκείς κι αντίχρεοι αλλαντοπώλες.

 Διάφθοροι προδότες του Έλληνος
Παρνασσού, τυφλίζοντες Κρόνιπποι
βόες, μαστορικά τα ζάρια ρίξατε
πίσω απ' την πλάτη του φτωχού.**

 *

 Ψυχή του Ζορμπά ανελέητη

 Λαέ μου ασφόδελε
και λιβάδι,
θεμελιωμένη θύελλα,
λαέ γεννημένε
σ' αρχιπέλαγα,
ψήγμα προδομένων 
κιόνων, εικοσάχρονε 
πονηρέ γέροντα,
ψυχή του Ζορμπά 
ανελέητη, λαέ τραγούδι
μιας άλαλης μουσικής
κι ωστόσο αλλόφρονης,
άμυαλε ξοδευτή των 
Εσπερινών, αθώε κλέφτη
της ψυχής σου, όρτσα 
πανί του ανέμου
λοξό στο μεσουράνημα,
μη με καλείς να
διαβάσω τη μοίρα σου
μες την παλάμη μου,
σμιλεύοντας τρυφερές
ψυχές σε ψυχρά 
σιδεράδικα, σ' απότομες
υγρές όχθες με
κολπίσκους μετέωρους.

*

Κι απομένει η Ποίηση

 Οι κινηματογράφοι δεν διαθέτουν
πλέον παρηγοριές από Βέγγο, πλατείες
από βότσαλο και πασατέμπο.

 Το μεσημεριανό περιλαμβάνει
έναν λωτό και μισό βλέμμα
και οι ερωτικές συνευρέσεις
γίνονται με χαλαρή στύση.

 Χάθηκε κι ο ρεαλισμός
των συνοικιακών ζαχαροπλαστείων.

 Το χιούμορ ολοκληρώνεται συνοπτικά
από δυο μπουκιές, τα χέρια διαθέτουν
μόνο δυο δάχτυλα, τα χείλη και τα 
μάτια παραμένουν δυο ωστόσο,
για τη συνοφρύωση.

 Φημολογείται πως η νέα κατάσταση
ενδέχεται να καθιερωθεί με Νόμο.

 Κι απομένει η Ποίηση για να
ολοκληρώσει το χαμένο δείπνο.

 Γιώργος Τσακιράκης, κρης

__________

** Απ' τη συλλογή "Οι μπαλάντες των κλεφτών"


- "Αλλαντοπώλες". Ο "αλλαντοπώλης" είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες στην κωμωδία του Αριστοφάνη "Ιππής". Είναι χρήσιμο να ανατρέξετε στην ενότητα "Σελίδες θεάτρου", όπου θα βρείτε αποσπάσματα της κωμωδίας και θα κατατοπιστείτε για το ρόλο του, όπως και για το ρόλο του Κλέωνα.  
-"Κρόνιπποι βόες". Ο Κρόνος, εξαιτίας της σχέσης του με τον παρελθόντα χρόνο, εχρησιμοποιείτο στην αρχαία Αθήνα σαν προσβλητικό επώνυμο. "Κρόνιππος", "παλιάλογο", ξεμωραμένος.

 __________

 "Στην ποίηση καμιά λέξη δεν θεωρείται παρωχημένη".