ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ, ΚΑΝΑΔΑΣ, ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΠΟΙΗΤΙΚΑ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 7:37 μ.μ.

0



(Ο Λέοναρντ Κοέν στην Ύδρα)

Λέοναρντ Κοέν, Καναδάς, 1934

Σουζάνα

Η Σουζάνα σε κατεβάζει
στο τσαρδάκι της στην ποταμιά,
μπορείς κι ακούς τις βάρκες που περνάνε
μπορείς να μείνεις τη νύχτα μαζί της
και το ξέρεις ότι είναι μισότρελη
αλλά γι' αυτό ακριβώς είναι που πήγες
και σε ταΐζει τσάι και πορτοκάλια
που ήρθανε κατ' ευθείαν από την Κίνα.
Και τότε ακριβώς που θες να της πεις
πως δώρα δεν έχεις να της δώσεις,
σε μπάζει στη δικιά της γλώσσα
κι αφήνει το ποτάμι ν' απαντήσει
πως ήσουνα ο εραστής της πάντα.

Και θες να ταξιδέψεις μαζί της,
τυφλός θες να ταξιδέψεις
και ξέρεις πως μπορεί να σ' εμπιστευτεί
γιατί άγγιξες το τέλειο σώμα της
με το μυαλό σου.

Ο Χριστός ήτανε ναύτης
σαν περπατούσε πάνω στο νερό
κι ώρα βιγλίζοντας πολλή περνούσε
από ένα πύργο ξύλινο μοναχικό
κι όταν στα σίγουρα έμαθε
πως μόνο οι πνιγμένοι να τον δουν μπορούσαν
είπε πάντες ναύτες γενέσθων
έως αν η θάλασσα αυτούς ελευθερώσει
αλλά ο ίδιος πολύ πριν ανοίξει
ο ουρανός έγινε κομμάτια
εγκαταλειμμένος, σχεδόν ανθρώπινος,
βυθίστηκε κάτω απ' τη σοφία σου σαν πέτρα.

Και θες να ταξιδέψεις μαζί του,
τυφλός θες να ταξιδέψεις
και σκέφτεσαι να τον εμπιστευτείς
γιατί άγγιξε το τέλειο σώμα σου
με το μυαλό του.

Η Σουζάνα σε παίρνει απ' το χέρι
στην ποταμιά κάτω σ' οδηγεί
φοράει κουρέλια και φτερά
από παλιατζίδικα του Στρατού της Σωτηρίας.
Χύνεται ο ήλιος σαν το μέλι
στην Παναγιά του λιμανιού
και σου δείχνει πού να κοιτάξεις
μέσα στα σκουπίδια, μέσα στα λουλούδια
υπάρχουν ήρωες μες τα φύκια
υπάρχουνε το πρωινό παιδιά
που σκύβουνε για αγάπη
θα σκύβουν έτσι πάντα
ενώ κρατά η Σουζάνα τον καθρέφτη.

Και θες να ταξιδέψεις μαζί της
και θες τυφλός να ταξιδέψεις
κ' είσαι βέβαιος πως μπορεί να σ' έβρει
γιατί άγγιξε το τέλειο σώμα σου
με το μυαλό της.

μετάφραση, Ανδρέας Αγγελάκης

*

Αλήθεια! Πόσος κόσμος ζει σε τούτη εδώ την πόλη

Αλήθεια! Πόσος κόσμος ζει σε τούτη εδώ την πόλη
σε διαμερίσματα επιπλωμένα.
Αργά τη νύχτα όταν κοιτάζω αυτά τα κτίρια
θα ορκιζόμουνα ότι σε κάθε τους παράθυρο
βλέπω κι από ένα πρόσωπο που με κοιτάει και κείνο,
κι όταν τα μάτια μου αποστρέφω
αναρωτιέμαι άραγε πόσοι απ' αυτούς
κάθονται στο γραφείο τους
να γράψουν κάτι τέτοιο.

*

Το λεωφορείο

Ήμουνα ο τελευταίος επιβάτης της ημέρας,
μονάχος στο λεωφορείο,
χαιρόμουνα που είχαν ξοδέψει τα λεφτά τους
μόνο και μόνο για να με μεταφέρουνε στην Όγδοη Λεωφόρο.
Ε, οδηγέ, του φώναξα. Εσύ κι εγώ απομείναμε απόψε,
έλα να φύγουμε μακριά από τη μεγάλη τούτη πόλη
για κάποια πιο μικρή που να ταιριάζει στην καρδιά μας,
πάμε πέρ' απ' τις πισίνες του Μαϊάμι,
εσύ στη θέση του οδηγού κι εγώ λίγα καθίσματα πιο πίσω,
αλλά στις πόλεις τις ρατσιστικές θ' αλλάξουμε τις θέσεις,
για να σου δείξω πόσο δεν άντεχες ποτέ σου το Βορρά.
Έλα ν' ανακαλύψουμε μικρά ψαραδοχώρια
στην άγνωστη Φλωρίδα
και να παρκάρουμε στην άκρη του γιαλού,
έτσι που το πελώριο λεωφορείο να φαντάζει
μεταλλικό καλοβαμμένο κι έρημα
με τις φανταχτερές του πινακίδες από τη Νέα Υόρκη.

 μετάφραση, Τάκης Μενδράκος
_____

 *Ο Λέοναρντ Κοέν γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά το 1934. Η καταγωγή του ήταν εβραϊκή. Το 1960 εγκαταστάθηκε στην Ύδρα, το 1967 στις Η.Π.Α, το 1994 έγινε βουδιστής και λίγο αργότερα μοναχός. Το 1999 επέστρεψε στα εγκόσμια, για να συνεχίσει την πορεία του στην ποίηση, στη μουσική και στο τραγούδι κυρίως με μπαλάντες και με θέματα επηρεασμένα βασικά απ' τον έρωτα, τη θρησκεία, τη μοναξιά αλλά και πολιτικά και κοινωνικά. 

 *Είναι ευχάριστο και χρήσιμο να αναζητήσετε κι άλλα πλούσια στοιχεία για τον Λέοναρντ Κοέν, καθώς και μουσική του απ' το διαδίκτυο.