Η ΚΕΡΑ-ΦΡΟΣΥΝΗ / Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ, ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 10:55 π.μ.

0


Η κερα-Φροσύνη

Τ' ακούσατε τι γένηκε στα Γιάννενα, στη λίμνη,
που πνίξανε τις δεκαεφτά με την κερα-Φροσύνη;
(Αχ! Φροσύνη μ' παινεμένη,
τι κακό 'παθες, καημένη!..)

Άλλη καμμιά δεν το 'βαλε το λαχουρί φουστάνι -
πρώτ' η Φροσύνη το 'βαλε και βγήκε στο σεριάνι!
(Αχ! Φροσύν μ', παινεμένη,
και στον κόσμο ξακουσμένη!..)

Δε στόλεγα, Φροσύνη μου, κρύψε το δαχτυλίδι,
γιατ' αν το μάθη ο Αλήπασας θε νασε φάη τι φίδι;
(Αχ! Φροσύνη μου, καημένη,
τι πολύ κακό θα γένη!..)

- ...Αν είστε τούρκ' αφήστε με, χίλια φλουριά σας δίνω,
σύρτε με στο Μουχτάρπασα, δυο λόγια να του κρίνω!..
(Αχ! Φροσύνη μου καημένη,
τι κακό πολύ θα γένη!..)

- ...Πασά μου, πούσαι, πρόβαλε, τρέξε να με γλυτώσης,
μέρωσε τον Αλήπασα και δώσε ό,τι να δώσης!..
(Αχ! Φροσύνη μ', πέρδικά μου,
τι κακό 'παθες, κυρά μου!..)

- Βρε στο βεζύρη τα φλουριά, τα δάκρυα δεν περνάνε,
και σένα μ' άλλες δεκαεφτά τα ψάρια θα σας φάνε!
(Αχ! Φροσύνη μ' πέρδικά μου,
μόκαψες τα σωθικά μου!..)

Νάταν οι πέτρες ζάχαρη, να ρίνανε στη λίμνη -
πες να γλυκάνη το νερό, για την κερα-Φροσύνη!..
(Αχ! Φροσύνη μ', παινεμένη,
μες  στη λίμνη ξαπλωμένη!..)

Φύσα βοριά, φύσα θρακιά, για ν' αγριέψη η λίμνη,
να βγάλη τες αρχόντισσες με την κερά-Φροσύνη!
(Αχ! Φροσύνη μ', πανεμένη,
μές στη λίμνη ξαπλωμένη!..)

 Φροσύνη, σε κλαίει το σπίτι σου, σε κλαίνε τα παιδιά σου,
σε κλαίν' όλα τα Γιάννενα - κλαίνε την ομορφιά σου!
(Αχ! Φροσύνη μ' πέρδικά μου,
μόκαψες τα σωθικά μου!..)


 ***




Η διαθήκη του γύφτου

 Πέθαν' ο γύφτος ο χαλκιάς κ' η γύφτισσα τον κλαίγει:
- Εσύ πεθαίνεις, μάστορα, και μένα πού μ' αφήνεις;
- Σ' αφήνω στην καλύβα μου τη χιλιοτρουπημένη,
νάχης τον ήλιο μάγερα και τη βροχή για πλύστρα
και τον αγέρα σκουπιστή και το χαλάζι φίλο!
Σ' αφήνω τη φουσούνα μου, τον τσόκο και τ' αμόνι -
σ' αφήνω κι όλο μου το βιος, να μη φοβάσαι κλέφτες!
Σ' αφήνω τζόρα 'πό κρανιά και τρούπια ντραβεντσίκα,
να σ' αλυχτάνε τα σκυλιά και συ να καμαρώνης,
να μπαιζοβγαίνης λεύτερη σ' χίλιω λογιώνε σπίτια,
να τρως τα ξεροκούμουτσα να σου τροχάν τα δόντια!