Ίδρυμα Ποίησης / Poetry Foundation Το ποίημα είναι ένας μικρός άγγελος από δέντρο κι από στάρι.., Γιώργος Τσακιράκης Κρης / The poem is a little angel from tree and from wheat.., George Tsakirakis Κris

Ο Κερίμ Αγάς*

Φιργάδα κατιβαίνει στης Λήμνους τα νιρά,

Κιρίμ-αγάς τη βλέπει, πέφτει λιγουθυμά.

Μαζώχτηκαν ου κόσμους κι ούλ’ η φτουχουλουγιά,

δε κλάψαν σαν αηδόνια, μο κλάψαν σαν πουλιά.

-Για πάρι μας, αφέντη, για πάρι μας, πασά,

κι οι μεις ριχάτ’ δεν έχουμ’ ’πι τούτουν του ζουρμπά.

Δέκα χρουνό κουρίτσι στου πλάι παίρνει του,

δέκα χρουνών αγόρι χαράτσι παίρνει του.

-Δε σ’ είπα, βρε ζαμπίτι, δε σ’ είπα βρε ζουρμπά,

χαράτσι να μην παίρνεις δέκα χρουνών πιδιά;

Κι συ πας κι του παίρνεις χαράτσα διπλουτά,

αλ’ σίδα στα πουδάρια κι αλ’ σίδα στου λιμό.

-Στη σφίδα ’νι τα γρόσα, στου κιούπι τα φλουριά,

για πάριτι κι αφήτι κι τ’ αρφανά πιδιά.

Κι αφήτι μι να ζήσου ακόμα μια χρουνιά,

να πάγου στην αγάπ’ μ’ κι δε τη γλέπου πλια.

_____

(χωρίς τίτλο)

Μια κοπιλούδα έμουρφη, στην άκρη στου πουτάμι,

καθόντανι κι έκλιγιν, μουνάχ’ μοιρολογούσι

κι παρακάλιν ένα νιο, σαν Θο, τουν προυσκυνούσι:

-Πέρασέ μι, Φράγγου γιε,

πέρα που τουν πουταμό,

να σι δώσω ’να φιλί

κι ένα σφιχταγκάλιασμα.

Σαν αϊτός την άρπαξιν,

κι απού πέρα ντ’ πέρασιν.

-Δώσ’ μι, κόρη μ’, του φιλί

κι του σφιχταγκάλασμα.

-Παραμπρός, παραμπρουστά,

στα χουράφια μας κουντά.

Στα χουράφια τς πήγανι

κι φιλί δεν πήρανι.

-Δώσ’ μι, κόρη μ’ του φιλί

κι του σφιχταγκάλιασμα.

-Παραμπρός, παραμπρουστά,

κι στ’ αμπέλια μας κουντά.

Κι στ’ αμπέλια πήγανι

κι φιλί δεν πήρανι.

-Δώσ’ μι, κόρη μ’, του φιλί

κι του σφιχταγκάλιασμα.

-Παραμπρός, παραμπρουστά,

κι στα σπίτια μας κουντά.

Τα σπίτια τς ξανιφάνανι

κι τίπουτα δεν κάνανι.

-Για ’βγα, ’μάνα, να μι δjεις

γάδαρουν απού ’βρηκα.

Ντε τουν λέγου, έρχιτι

τyo τουν λέγου, στέκιτι.

Κι η μάνα τσου πιτάχτηκιν, να πάει να την προυπάρει,

τη γλέπει πούφ’γιν μουναχή κι ήρτι μι παλικάρι.

(Λήμνος, συλλογή Ν. Π. Ανδριώτη)

* Το τραγούδι αναφέρεται σε κάποιον Τούρκο διοικητή της Λήμνου, τον Κερίμ-Aγά, που χρόνια τυραννούσε τους Λημνιούς, με τους ασήκωτους φόρους και τις αυθαιρεσίες του. Εποιήθηκε για να εκφράσει το αίσθημα της ανακούφισης των Λημνιών, ύστερα από την καταδίκη του.

__________

-σφίδα, πήλινο πιθάρι λαδιού ή κρασιού.