Ίδρυμα Ποίησης / Poetry Foundation Το ποίημα είναι ένας μικρός άγγελος από δέντρο κι από στάρι.., Γιώργος Τσακιράκης Κρης / The poem is a little angel from tree and from wheat.., George Tsakirakis Κris

Άρτσιμπαλντ ΜακΛις

Τόπος ταφής στις ράγες του τρένου

Αχ! Αυτή η γη είναι βαριά πάνω στους ώμους μας:

Κανείς μας δε γεννήθηκε για να θαφτεί στη γη αυτή:

Είμαστε Νέγροι, Πορτογάλοι, Ουγγαρέζοι, Πολωνοί:

Γεννηθήκαμε βέβαια κάτω από άλλους ουρανούς:

Τώρα ενθάδε κείμεθα στους λιβαδότοπους του ποταμού:

Μέσα στις θημωνιές κάτω απ’ την πυκνή τη χλόη:

Αφουγκραζόμαστε τη γη και το ολοήμερο τρίξιμο των ακρίδων:

Είμαστε εμείς που βάλαμε τις ράγες πάνω σ’ αυτή τη γη

[από ωκεανό σε ωκεανό:

Είμαστε εμείς (αν το ξέρετε) που τις γραμμές περάσαμε

[της Γιούνιον Πασίφικ από τα βουνά

Φέρνοντάς τις μέχρι το Λάραμι βαρυφορτωμένες

Δεκαοχτώ μίλια πάνω σε γρανίτη αντίκλινο

Σαραντατρία πόδια κλίση στο κάθε μίλι και να κρατάν γερά:

Είμαστ’ εμείς που το πετύχαμε: άφταστοι στο είδος μας:

Είμαστ’ εμείς που σκάψαμε πηγάδια για κρύο νερό:

Είμαστ’ εμείς που χτίσαμε πασσάλους και αποβάθρες.

Ήταν όλοι οι ξένοι άντρες που ζούσαν στη χώρα αυτή:

Ήταν Σκωτσέζοι, Άγγλοι, Κινέζοι, Σκανδιναβοί, Αυστριακοί…

Αχ! Πόσο βαριά είν’ όλ’ αυτά κάτω απ’ τη γη:

Δεν ξενιτευτήκαμε γι’ αυτό – για να βρισκόμαστε εδώ

Ανώνυμοι κάτω από τις ράγες μέσα σε τομές πηλού:

Δεν είναι τίποτε καλό στον κόσμο που να μη μπορούν

[οι πλούσιοι να τ’ αγοράσουν:

Το κάθε τι κολλάει στο λίπος του χρυσού –

Ακόμα και μια ήπειρος – ακόμα κι ένας καινούριος ουρανός!

Μη μας λυπάστε για την ξένη χλόη που μας σκεπάζει:

Τοποθετήσαμε το ατσάλι πάνω στην πέτρα τούτων των βουνών:

Τις θέσεις των τάφων μας τις δείχνουν τα τηλεγραφόξυλα!

Δεν ξενιτευτήκαμε για να’ μαστε βαθιά στη γη

Και τρένα να περνούν επάνω μας εδώ στις άνυδρες κοιλάδες…

απόδοση, Ανδρέας Σ. Ιωάννου