ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΦΑΝΑΡΙΩΝ, ΣΠΑΡΤΑΚ ΧΑΛΙΜ, Η ΣΥΛΛΗΨΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ ΚΡΗΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ...ΣΠΑΝΙΑ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 10:38 π.μ.

0


 


SPARTAC HALIM, Η ΣΥΛΛΗΨΗ

Ένα αδιόρατο «χαίρε» με συνεπαίρνει
στα κόκκινα φανάρια που καθορίζουν
την καθημερινή αμαρτωλή ενορχήστρωση.

Τ’ άγουρα στάχυα χάνονται σε μιαν
αφύπνιση γεμάτη άσφαλτο. Στις αίθουσες
των σχολειών οι πίνακες διαπερνούν
την απέραντη απουσία και τ’ αλφάβητο
λαμνοκοπάει στη θλιβερή μοναξιά του.

Η μέρα εκείνη δεν ήταν ξέχωρη.
Κυλούσε με τις αναθυμιάσεις και
τις οσμές της με τάξη κι αναγκαιότητα,
όμοια μ’ έναν θυμό που ταξιδεύει,
πανίσχυρος πάνω στα τέσσερα άλογά του.

Ο Halim έσερνε με φλογέρα το
Φθινόπωρο πάνω στο παρμπρίζ κι εμείς
εμείναμε στο «με λουλούδια ραίνουν»
παρόντες στην βιαιότητα μιας
απολιθωμένης σύλληψης.

Κι ήτανε το πρωί η ώρα δέκα.
Ώρα που οι έρωτες έχουν τελειώσει
κι οι αληθινοί μαστροποί καταστρώνουν
τα καθημερινά σχέδιά τους.

Την ώρα εκείνη έξω περιπολούσαν
οι «αδιάβαστοι», έχοντας εκδώσει
τον εαυτό τους σε σκληρές επωμίδες
κι επιπόλαια νούμερα μέσα στην
ζέστη του Αυγούστου.

Στις βαριές τους παλάμες άπλωναν
ένα «ρε» ελληνικό και ανθόσπαρτο,
χωρίς πέταλα δικαιοσύνης και χαμόγελο.

Γιώργος Τσακιράκης Κρης

(Φλεβάρης 1999)

_____

σημείωση: την ιστορία του Σπαρτάκ θα την παραθέσω με λίγα λόγια στην ενότητα "Ποίηση και φωτογραφία σαν αποτέλεσμα και σαν ερέθισμα", μαζί με άλλα στοιχεία.