ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΠΕΡΙΓΕΛΑΣΤΙΚΑ..., ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ | Posted on 10:35 μ.μ.
0
ΚΥΝΗΓΟΥΣΑ ΕΝΑ ΠΟΥΛΑΚΙ
Φέτο το καλοκαιράκι
κυνηγούσα 'να πουλάκι.
Κυνηγούσα λαχταρούσα,
να το πιάσω δε μπορούσα.
Έρριξα τα ξόβεργά μου
γ-ήρτε το πουλί κοντά μου.
Έσκυψα να το φιλήσω,
θέλ' φλουρί να το χαρίσω.
Γω γ-είμ' ορφανό παιδάκι,
πού να το 'βρω το φλουράκι;
(της αγάπης, απ' την Ανατολική Θράκη,
συλλογή Δημ. Πετροπούλου)
__________
Τ' έχει η μάννα μας και κλαίει;
γω καλά 'μαι παντρεμένη.
Έχω σίτα και κρισάρα,
ζντιροστιά μ΄ένα ποδάρι,
χ' λιαρολόγο μ' ένα κ 'τάλι,
τσέργα με σαράντα φλόκους,
και στη μέση χαλασμένη...
Και στο μήνα και στο 'ξάμ' νο
το σπιτάκι μου σαρώνω...
Πέντε μήνους, έξ αδράχτια
πότε τάγνεσα, η πλατούνου;
Κι η κακιά μου η συνυφάδα
ακαμάτρα με φουϊάζει...
Πιάνω να τα τυλ 'γαδιάσω
απ' αυτί σ' αυτί της γάτας.
Μάειδε η γάτα το ποντίκι,
κακό πόπαθα η καϋμένη,
και μου σκόρπ' σε το διασίδι.
Κι άντρας μου, 'πο το κακό του,
έβαλε φωτιά στο σπίτι,
έβαλε φωτιά στο σπίτι,
για να κάψει το ποντίκι.
(περιγελαστικά, συλλογή Ειρήνης Σπανδωνίδη,
τραγούδια της Αγόριανης)
