ΤΟ ΚΡΟΥΣΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΡΙΑΝΟΠΟΛΗΣ, ΕΛΛΑΔΑ / Η ΣΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΒΑΝΙΑ, ΡΩΣΙΑ
Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ | Posted on 9:16 μ.μ.
0
Ταηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης
κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι,
κλαίγουν την Αντριανόπολη την πολυκρουσεμένη,
όπου τηνε κρουσέψανε τις τρεις γιορταίς του χρόνου.
του Χριστουγέννου για κηρί, και του Βαγιού για Βάγια,
και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη.
*
Η Σόνια και ο Βάνια, Ρωσία
Μαύρη Σόνια,
απ' το δάσος
έξω βγες!
Μαύρη Σόνια,
είν' η νύχτα
κρύα πολύ!
Κουτέ Βάνια,
γιατί τάχα
δε με βρίσκεις;
Μες το δάσος
φεγγάρι είναι η θωριά μου!
Μαύρη Σόνια,
πίσω απ' ένα
δέντρο ή θάμνο,
μαύρη Σόνια
αχ, κανένας
δεν σε βλέπει!
Κουτέ Βάνια,
μα δεν είμαι
μες στα θάμνα!
Κουτέ Βάνια,
δες, σου δείχνω
τη θωριά μου!
Μαύρη Σόνια,
στάσου, πέφτεις
σε μια τρύπα!
Μαύρη Σόνια,
δες, αλήθεια
σ' έχω πιάσει!
Κακέ Βάνια,
μ' έχεις πιάσει
με παγίδα!
Καλέ Βάνια,
πόσο ξύπνιος
είσαι, αλήθεια!