ΣΩΠΑ! ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕ ΡΩΤΟΥΝΕ! ΑΣΚΗΤΙΚΗ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ (ΠΑΡΑ)ΔΕΙΓΜΑΤΑ
Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ (ΠΑΡΑ)ΔΕΙΓΜΑΤΑ | Posted on 10:18 μ.μ.
0
*
Να
’σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει
βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση.
Πού
πάμε; Θα νικήσουμε ποτέ; Προς τι όλη τούτη η μάχη; Σώπα! Οι πολεμιστές ποτέ δε
ρωτούνε!
*
Οι
μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό, μακριά από σένα. Ζουν, ενεργούν
και θέλουν μέσα στα νεφρά και στην καρδιά σου.
*
Όπως
μάχεσαι για το μικρό σου το σώμα, πολέμα και για το μεγάλο. Πολέμα όλα τούτα τα
κορμιά σου να γίνουνε δυνατά, λιτά, πρόθυμα. Να φωτιστεί ο νους τους, να
χτυπάει η καρδιά τους φλεγόμενη.
*
Δε
μιλάς εσύ. Μήτε είναι η ράτσα μέσα σου που φωνάζει∙ Μέσα σου οι αρίφνητες
γενεές των ανθρώπων – άσπροι, κίτρινοι, μαύροι – χυμούν και φωνάζουν.
Λευτερώσου
κι από τη ράτσα∙ πολέμα να ζήσεις όλο τον αγωνιζόμενον άνθρωπο∙ Κοίτα τον πώς
ξεμασκάλισε από τα ζώα, πώς μάχεται να σταθεί όρθιος, να ρυθμίσει τις άναρθρες
κραυγές, να συντηρήσει τη φλόγα ανάμεσα στις πυροστιές, να συντηρήσει το νου
ανάμεσα στα κόκκαλα της κεφαλής του.
*
Περιμάζωξε
στην καρδιά σου όλες τις τρομάρες, ανασύνθεσε όλες τις λεπτομέρειες. Ένας κύκλος
είναι η λύτρωση∙ κλείσε τον!
Τι
θα πει ευτυχία; Να ζήσεις όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει φως; Να κοιτάς με
αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.
Νίκος
Καζαντζάκης, Ασκητική (Salvatores Dei, Σωτήρες του Θεού)
***